təntənə

is. <ər.>

1. Təmtəraq, dəbdəbə, büsat. Nəsillər! Qulaq asın diqqətlə bir də mənə; Göydəndüşmə deyildir bu calal, bu təntənə. S. Rüst.. . . Qızın göz yaşlarına baxmayaraq, zahiri bir təntənə ilə şirnisini içdilər. M. İ..

2. Təntənəli məclis, mərasim, ziyafət, bayram. <Əxsitan:> Özgə təntənədir. . . Kabab, mey, məzə; Deyirəm, keyf versin qoy Süheyl bizə. M. R.. Xanlar bu hərəkətilə bayram təntənəsini pozmaq istəyirdi. M. C..

3. məc. Qələbə, qalibiyyət. Səkinənin açıq təntənəsi Rüstəm kişini pərt etmişdi. M. İ..